كېچە سائەت ئۈچ يېرىم
凌晨三点半
تېخىچە ئۇيقۇ يوق
仍然没有睡意
يازدىم ئىككى مىسرا ئەمما گىپىم تۈگىگىنى يوق
写了两段但是还没有表达完我的心意
سىناپ باقتىم يۈزلىنىشكە
尝试着面对
بېرەلمىدىم بەرداشلىق
但是没能忍受
ئەمدىلىكتە تۇرمۇشۇمدا ئەقلىم بولدى ئۈچ ياشلىق
如今我的智力好像三岁的小孩子
بۈگۈنكى بىر كۈنۈمنى يېزىپ چىقتىم خاتىرەمگە
今天发生的一切我都写在了日记本上
بىر يەرى كەمچىلدەك ھېس قىلاتتىم خاتىرەمدە
但是总是感觉还是缺了什么
روھىم جايىدا جەسەت كەبى ماڭدىم نىشانىمغا
像行尸走肉一样向着目标前进
بۈلمەيمە قانچە ۋاقىت كۈلكە كەلمىدى چىرايىمغا
不知道我有多久没有笑过了
داھىم دەيتىم خەققە ئۆتۈپ كېتىدۇ ھەممىسى ئۆتمۈش
总是安慰别人说都会过去的
خۇددى ئاسان ئىشدەك دەيتىم ئەڭ مۇھىمى كۈلۈش
生活最重要的就是保持微笑
ئەمدىلىكتە يۈزلەنگەندە قانىتى سۇنغان قۇشدەك
如今自己遇上却像断了翅膀的鸟
خۇددى ئەتراپىمدا بىرمۇ ھەمراھىممۇ يوقدەك
好像身边一个陪伴都没有一样
تاڭمۇ ئاتتى ئەمدى تۇرمۇشۇم قائىدىلىك
天亮了 我的生活总是规规矩矩
زادى نىمۇ ئۇخمايمەن نىشانىم كۈندىلىك
却不知道我每天的目标
كۈندىن كۈنگە داۋاملىشىپ ئەپتىم تولىمۇ ھارغىن
日复一日 身体非常疲惫
ئەمما يەنە ئوخشاش يەتتە بىلەن چىقتىم ئۆيدىن
但是还是一样早上7点出了家门
بۇ كېچە ئاسماندا يۇلتۇز ھەمرا ئايغا
今晚天上月亮有着星星陪伴
مەن يەنە دېرىزە بويىدا قاراپ يىراقلارغا
我依旧坐在窗户边上看着远方
يۈز بەرگەن شۇ ئىشلاردىن ئۆزۈمنى ئالالمىدىم چەتكە
发生的那些事情我没能让自己脱离
يۈرەكتىكى سۆزنىمۇ ھەتتا يازالمىدىم خەتكە
心里想的都没敢写在信里
ۋاقىت ئۆتتى ئۇنتۇدۇم ھەممىنى ئۇنتىيالمىدىم سېغىنىشنى
时间让我忘记一切 但是没法忘记思念
كەيپىياتىم ناچار ئۆگىنىۋالدىم تېرىكىشنى
心情总是不好 变得容易暴躁
بەلكىم ماڭا دورا تاپالمىدىم دورىنى ئەمما
也许我需要药 但是没能找到药
ئاسماندىكى يۇلتۇزلاردەك كۆردۈم تۇتالمىدىم ئەمما
像是天上的星星一样 只能看着不能摘
بەزىدە يېنىمدا باردەك ھېس قىلىپ قالىمە گاھىدا
有些时候以为就在我的身旁
ئەمما بۈلۈپ تۇرىمە ئارلىقىمىز گويا ئىككى دۇنيا
但是我知道 我们距离很远很远
بەدىنىم جاھىدا ئەمما خىياللىرىم ھەر يەرلەردە
身体还在 但是灵魂四处奔波
دائىم كۆرىمە خوشال خورام كۈنۈم بەخت ئىچىدە
总是梦见自己活的快快乐乐
دائىم چۆچۈپ كېتىمە خۇددى قار باسقاندەك
总是在睡梦中惊醒
يېشىم ئاقىدۇ خۇددى ئۇ ماڭا تەسىرلىنىدىغاندەك
不知不觉流下泪 像它能看见一样
قايتىپ كىردىم ئۆيگە يەنە ئوخشاش بىرەرسىمۇ يوق
回到家里依旧一个人都没有
دېرىزەمنى ئېچىپ باقمىغاچ ھاۋانىڭمۇ ھېدى يوق
从没开过窗户 所以空气的味道也没有
بۈلىمە يەنە ئۇيقۇم كەلمەي ئۇخلىمايمە بۇ كېچە
我知道今晚还是不眠之夜
بۈگۈنكى بىر كۈنۈمنى يەنە ئوخشاش يازدىم خاتىرەمگە
像往常一样我还是会翻开日记本
بۇ كېچە ئاسماندا يۇلتۇز ھەمرا ئايغا
今晚天上月亮有着星星陪伴
مەن يەنە دېرىزە بويىدا قاراپ يىراقلارغا
我依旧坐在窗户边上看着远方