Parya İçin Hep Günöte

O bana dargın, o bana kızgın
Perdeler kapansın, bu ev güneş sevmiyor.
Her adım şüphe, güven kalmamış,
Gözler açılsa da gerçek görülmüyor.
Ben susarım, sen konuş,
Kelimeler dilinden kaçıyor.
Şeytanla değiş tokuş,
O beni senden çok seviyor.
Parya için hep günöte,
Ateş onu üşütür.
Onun yeri yok bu köyde,
Ne Tanrı onu işitir.
Öylesine yoktur ki
Kıskanır onu hiç doğmamışlar.
O bir günah, o bir ceza,
Dokunmak yasak, sanki tamu parya.
Sonsuz sessiz, o kifayetsiz,
Sanki yok dünyada.
Beyaza çalan, o beyazı çalan
Perdeler açılsa bile artık güneş gelmiyor.
Her yanım sızı, kanıksadım azı,
Dahasını istemeye yüzüm tutmuyor.