19087/《阮的阿爸》Gún ê A-pah
吴木Ngôo Bo̍k
我的心内有一句话
guá ê sim-lāi ū tsi̍t-kù uē
毋捌讲予人听
m̄-bat kóng hōo-lâng thiann
我的阿爸
guá ê a-pah
虽然真歹
sui-jiân tsin pháinn
但是伊真𠢕唱歌
tān-sī i tsin gâu tshiò-kua
毋管落雨
m̄-kuán lo̍h-hōo
抑是风台天
ia̍h-sī hong-thai-thinn
伊拢会提醒我
i lóng ē thê-tshínn guá
阿爸的路
a-pah ê lōo
你千万毋通缀咧行
lí tshian-bān m̄-thang tuè leh kiânn
日子一工一工咧过
ji̍t-tsí tsi̍t-kang tsi̍t-kang teh kuè
我也做人阿爸
guá iā tsuè lâng a-pah
透早到暗
thàu-tsá kàu àm
努力拍拼
lóo-li̍k phah-piànn
无闲著家庭生活
bô-îng tio̍h ka-tîng sing-ua̍h
听着雨声
thiann-tio̍h hōo-siann
才想着阿爸
tsiah siūnn-tio̍h a-pah
拢有交代我
lóng ū kau-tài guá
怎样阁来
tsuánn-iūnn koh lâi
对你唱哀怨的歌声
tuì lí tshiùnn ai-uàn ê kua-siann
爸爸爸爸
pá-pah pá-pah
我的阿爸
guá ê a-pah
请你著谅解我
tshiánn lí tio̍h liōng-kái guá
人生的路
jîn-sing ê lōo
像你讲的
tshiūnn lí kóng--ê
真正坎坷又歹行
tsin-tsiànn khám-khia̍t iū pháinn-kiânn
爸爸爸爸
pá-pah pá-pah
我的阿爸
guá ê a-pah
做恁囝真好命
tsuè lín kiánn tsin hó-miā
每一暗
muí tsi̍t-àm
听你唱温柔的歌声
thiann lí tshiò un-jiû ê kua-siann
结趼的手
kiat-lan ê tshiú
额头的汗
hia̍h-thâu ê kuānn
阔阔的尻脊骿
khuah-khuah ê kha-tsiah-phiann
日日夜夜
ji̍t-ji̍t-iā-iā
思念着你
su-liām tio̍h lí
你敢知影
lí kám tsai-iánn
阮ㄟ阿爸