เพลง: ลืมแทบไม่ไหว
ศิลปิน: SARAN, Maimhon
ยังทรมานกับการที่ลืมเธอไม่ไหว
เจ็บช้ำเจียนตายก็เพราะข้างเธอไม่ใช่ฉันไง
กอดที่เธอฝันคงดีกว่าที่กอดฉัน
ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น
แค่หยุดน้ำตาแทบไม่ไหว
สติฉันลอยจนยืนไม่ตรง
ข้าวสักมื้อยังกลืนไม่ลง
มีแต่คราบเหล้าที่เปื้อนที่ปาก
เพราะเรื่องที่ผ่านยังลืมไม่ลง
ถนนเส้นเดิมที่เปลี่ยนแปลง
และรวมถึงคนคนที่เปลี่ยนไป
วันนี้ฉันขับผ่านมันคนเดียว
และบางทีมันอาจเสี่ยงไป
เพราะใจฉันมักจะเต้นเวลาที่ขับผ่าน
น้ำตามักไหลมาเองบางทีต้องเกร็งจนกัดปาก
รู้มั้ยมันทรมานที่ฉันต้องยิ้มและจัดฉาก
เพื่อบอกคนอื่นว่าลืมเธอได้
บอกคนอื่นไปว่าเราสองคนนั้นตัดขาด
และภาวนาให้เธอเข้มแข็ง
และใครจะรู้ว่าใจฉันกดดัน
ขอโทษที่ฉันนั้นเคยมีเล่ห์แหลม
เลยเป็นเหตุผลที่ทำให้
ความรักเราทั้งสองต้องจบกัน
มันคงไม่แปลกที่เธอจะไล่ผมไป
บางทีการไม่นึกถึงมันคงจะได้ผลไว
เพราะอะไรที่จะเกิดสักวันนึงก็ต้องเกิด
แต่ช่างเถอะผมไม่ค่อยอยากมาเครียด
หรือว่าอยากมาสนใคร
และก็รสชาติชีวิตบางทีมันก็ขมไป
อย่าลืมบอกกับตัวเอง คนดี ๆ มีถมไป
และคำสุดท้าย ยินดีด้วยนะ
ลืมผมได้เลยไม่จำเป็นต้องสนใจ
ยังทรมานกับการที่ลืมเธอไม่ไหว
เจ็บช้ำเจียนตายก็เพราะข้างเธอไม่ใช่ฉันไง
กอดที่เธอฝันคงดีกว่าที่กอดฉัน
ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น
แค่หยุดน้ำตาแทบไม่ไหว
ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น
ฉันขอให้เธอเจอคนที่ดีที่ให้ได้มากกว่าฉัน
ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านี้
ดีที่สุดแล้วเธอสำหรับคนบ้าอย่างฉัน
เก็บเอานาฬิกามาเราจะเจอกันในอีกไม่ช้า
แค่ตอนนี้ยังลืมเธอไม่ไหว
ตอนนี้เธอคงถึงคราวเคือง
ฉันอธิษฐานกับดาวเดือน
ฉันอวยพรให้เธอเจิดจรัส
และเปล่งประกายเหมือนดาวเรือง
สถานที่ที่ต่าง ๆ ที่เราเยือน
เจ้าหญิงพบรักชาวเมือง
เราใช้เวลากันเพียงไม่นาน
จนพบเจอเรื่องราวที่เราเอือม
สมเพศตัวเองที่ร้องขอความรักจากใคร
ครั้งนึงเธอเคยเป็นที่ประทับเป็นคนที่รับฝากใจ
แต่ว่าใครมันจะไปคิดวันนึงเธอจะพลัดจากไป
เพราะเธอเป็นผู้หญิงแค่เพียงคนเดียว
ที่ฉันเคยรักกว่าใคร
ฉันรู้ว่าเธอสบายใจมาก
ฉันควรจะละอายใจบ้าง
ภาพความทรงจำเราจะไม่หาย
ตราบใดที่เราไม่ตายไปข้าง
ภาพเธอยังวนอยู่ภายในบ้าน
เป็นสีเป็นสันเป็นลวดลายในบ้าน
ฉันอาจวุ่นวายไปบ้าง
จู้จี้จุกจิกทำตัวควาย ๆ ไปบ้าง
สิ่งที่อยากลืมแต่ทำไมฉันจดจำ
และก็เพลงโปรดของเธอฉันมักกลับไปกดฟัง
สิ่งที่เราสร้างวันนี้กลับต้องต้องหมดกัน
ไม่มีดวงกับความรักมันช่างน่าตลกจัง
และไอสิ่งที่ฉันพูดไม่ได้พูดเพื่อกดดัน
จุดหมายปลายทางของเราไม่บรรจบกัน
หายใจเข้าออกไม่กี่รอบก็หมดวัน
เรื่องความรักของเราสองขอเป็นฉันที่จบมัน
ยังทรมานกับการที่ลืมเธอไม่ไหว
เจ็บช้ำเจียนตายก็เพราะข้างเธอไม่ใช่ฉันไง
กอดที่เธอฝันคงดีกว่าที่กอดฉัน
ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น
แค่หยุดน้ำตาแทบไม่ไหว
ยังทรมานกับการที่ลืมเธอไม่ไหว
เจ็บช้ำเจียนตายก็เพราะข้างเธอไม่ใช่ฉันไง
กอดที่เธอฝันคงดีกว่าที่กอดฉัน
ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น
แค่หยุดน้ำตาแทบไม่ไหว
ยังทรมานกับการที่ลืมเธอไม่ไหว
เจ็บช้ำเจียนตายก็เพราะข้างเธอไม่ใช่ฉันไง
กอดที่เธอฝันคงดีกว่าที่กอดฉัน
ไม่อยากจะร้องไห้มากกว่านั้น
แค่หยุดน้ำตาแทบไม่ไหว
ลืมแทบไม่ไหว