ความเหงา

ความเหงา - ลุลา （Lula）
Written by ：จักรธรขจรไชยกูล
ถนนทุกสายยังคงทอดยาวดวงดาวยังลอยอยู่บนท้องฟ้า
เดินอยู่คนเดียวลมหนาวก็พัดมาแล้วน้ำตามันก็ไหล
เคยมีเธออยู่เคียงข้างกันเคยมีคนจับมือฉันไว้
ฉันเคยได้ยินเสียงของหัวใจแต่จากนี้คงไม่มีอีกแล้ว
เพิ่งรู้จักความเหงาว่ามันเป็นยังไงเพิ่งได้รู้เมื่อวันที่เธอจากไป
และไม่รู้ว่าฉันต้องเหงาอีกนานซักเท่าไหร่
สิ่งเดียวที่ฉันรู้คือนับจากวันนี้ไม่มีเธอ
ถ้อยคำอ่อนโยนที่เคยซึ้งใจความห่วงใยที่เคยได้เจอ
รอยยิ้มในวันนั้นเพราะฉันมีเธอเพิ่งจะรู้เธอมีค่ามากเพียงไร
โลกไม่เคยเงียบเหงาเท่านี้เจ็บที่ฉันยังมีหัวใจ
และฉันก็รู้ว่าฉันต้องเดินไปโดยที่ฉันไม่มีเธออีกแล้ว
เพิ่งรู้จักความเหงาว่ามันเป็นยังไงเพิ่งได้รู้เมื่อวันที่เธอจากไป
และไม่รู้ว่าฉันต้องเหงาอีกนานซักเท่าไหร่
สิ่งเดียวที่ฉันรู้คือนับจากวันนี้ไม่มีเธอ
สิ่งเดียวที่ฉันรู้คือนับจากวันนี้ไม่มีเธอ