Kopya Kalpler

Kopya kalpler
gözlerin önünde parlamakta bir fener ve
İhtirasla süslenen bir gelecek önüme konulan
Gülmek, ağlamak seçimlerim
Hangi şıkta mola verendim?
Ayazlarında terleyendim
Saçmalık bu his ve geriye dönüşü yok
Pis bir şakaya maruzum
ve hecelerimde kimi zaman aruzum
Anca buldum arzularımı
arz-talep mi bilmem
Hep bu farzla yaşanılır mı?
Ben ne istedim ki
önüme koydular bu kuklayı
Ve zor günümde hor görüldüm
kor bir aleve ben gömüldüm
Hislerimde çürüdüm artık anla
kopya kalbim çok çizildi
kaprisinden bezdi
Adamın anca gizli bir kaçak
suç işlemiş ve izini bulamamışlar
İşte şimdi pişti oldun
Yokluğun bir ölüme benzetildiği
Şiir tadında varlığın bir saçmalıkmış
Acil anladım anca topladım
kanca sapladım bu acıya
Bir el olsun ben de ateşi bastım
Kurut bu dereyi sen kolaysa
gözlerim yine de parçalı bulutlu
Anlamın da uludur
aşkın gözleri hep sulu mudur?
Hakkı bu mudur?
Sadakatin güvenimin sonu mudur?
Sen kaderdin
Tacizin aşikar
sadece bana mahsus değil yok
olma seansların
Yağmur sakladı gözyaşlarımı
kopya kalplere damladım dam dam
Güvence verme bana bir kez de olsa
Çok yanılmış insanın leşine ağıdı yazmışım
ne olsa ben alışmışım
Bu forsa geriye saydı
bitime az mı kaldı?
Başlamak hataydı
başlayamamaksa ızdırap
Aşka verdiğim resitalimde
sendin sazıma mızrap
Yendim huyumu ya Rab
Hapis yatan bir ben değildim
dostlarım da vardı köşeye sinmiş
af paraf çekildi seçildi taraf.
Ve ben tuhaf ithaflar ettim
yarına elverişli koşula koşabilirdim
Boşa mı yandı kırmızı güller?
Neyse boşver
Sagopa kopyalanamaz
ender olsa bulunamaz bir diğeri
Hücrelerimin her biriydi kanserin yemi
Parçalanmiş bir satırbaşı
ve nokta konmuş dizelerin son
elvedası bugüne bir ithaf
Bence çok tuhaf bir işkence
baş ucumda aşkın çalar saati
Kopya kalpler uyku böldü...