เรื่องราววันวาน
อาจเลือนหายตามเวลา
แต่ความหลังยังวนเวียน
ผ่านเรื่องราว ที่เขียนด้วยน้ำตา
ตัวอักสรสีจาง
อ่านดูแล้วยังคุ้นตา
บทบันทึก ความทรงจำ
มันหวนมา ดั่งเรื่องเหล่านี้ เกิดขึ้นเมื่อวาน
ยังได้ยินเสียงเพลง เครื่องดนตรีที่บรรเลง
ตัวโน๊ตยังคงวนเวียน และเล่นซ้ำไปมา
ให้ชั้นได้หวนระลึกถึง คืนและวัน แห่งความฝันที่ตรึงตรา
กลิ่นหอมที่หวานละมุน ยังกรุ่นไม่เสื่อมคลาย
เปิดอ่านอย่างช้าๆ(จินตนาการเรื่องราว)
ที่มีแข่เรา(หวนคำนึงห้วงเวลา)
อย่างน้อย มีความทรงจำ ในช่วงหนึ่ง ช่วงเวลาเก่าๆ
แค่นี้ก็ทำให้ชั้นสุขใจ
อ่านมาถึงครึ่งทาง
จากรอยยิ้มกลายเป็นน้ำตา
ความเจ็บช้ำมันฟุ๊งคืน
มันหวนมา จำได้อีกครั้งวันที่รั๋กส่ะหลาย
ยังจดจำเสียงเพลง เครื่องดนตรีที่บรรเลง
ตัวโน๊ตยังคงวนเวียน และเล่นซ้ำไปมา
ให้ชั้นได้หวนระลึกถึงคืน และวันแห่ง ความฝันที่ตรึงตรา
กลิ่นหอมที่หวานละมุน อบอุ่นไม่เสื่อมคลาย
เปิดอ่านอย่างช้าๆ(จินตนาการเรื่องราว)
ที่มีแค่เรา(หวนคำนึงห้วงเวลา)
อย่างน้อยแค่ความทรงจำ ในช่วง หนึ่ง ช่วงเวลาเก่าๆ โว้โฮ
ที่เคยวาดฝัน(สองเราเคยสัญญา)
จะมีกันและกัน(เลือนหายไปกับเวลา)
สุดท้าย ได้ใช้เวลาช่วงนึง ที่ไม่ยืนยาว
แต่มัน เป็นความปวดร้าว ที่ยังสวยงาม
เปิดอ่านอย่างช้าๆ(จินตนาการเรื่องราว)
ที่มีแค่เรา(หวนคำนึงห้วงเวลา)
อย่างน้อยแค่ความทรงจำ ในช่วงหนึ่ง ช่วงเวลาเก่าๆ โว้โฮ
ที่เคยวาดฝัน(สองเราเคยสัญญา)
จะมีกันและกัน(เลือนหายไปกับเวลา)
สุดท้าย ได้ใช้เวลาช่วงนึง ที่ไม่ยืนยาว