Natunush

Hook:KC-Zero
شاماللار ناتونۇش
گەرچە يۈزۈمنى سىيپاپ ئۆتكەن بولسىمۇ
風吹我臉但這風還是很陌生
بۇ بالىلار ناتونۇش
ياقا يۇرتتا مەن بىلەن قول بېرىشكەن بولسىمۇ
他們都是陌生人雖然我和他們握手打招呼
ھەممە ناتونۇش
گەرچە پورتمالغا قىزىل ۋاراق تولسىمۇ
口袋裡有紅紙也沒用，以為全部很陌生
ھەممە ناتونۇش
ئۆز ماكان بەك يىراقتا شۇڭا ھەممە ناتونۇش
家鄉里我很遠所以全都很陌生
Verse1:KC-Zero
سەھەردە ياقا يۇرتتا كۆزنى ئاچتىم ئاستىغىنە
早晨我在陌生的地方睜開了眼
ناشتىلىقلا تونۇش ماڭا يۇرتتىن كەلگەن چوڭ نان بىلەن
熟的就有我家鄉的大馕
ناتونۇش چىرايلارغا كۈلدۈم تونۇش كۈلكە بىلەن
對陌生的那些人我微笑的很親密
ياقا يۇرتتا سەرسان مەن تۇرمۇش دېگەن تۈلكە بىلەن
他人家鄉里我很孤獨因為為了跟生活
يالغۇز گىياھتەك يانمىغان چىراقتەك
就像孤獨的植物和打不開的燈
قېتىپ قالغان سىياھتەك ياشاپ كەلدىم ياقا يۇرتتا
就像被腐爛的墨水一樣活在他人的家鄉
جاندىن ئەزىز كۆرگەنلىرىم ھازىر مەندە يىراق بەك
我珍惜的一切離我很遠
بۇ كۈنلەرگە قالارىمنى ئويلىمىغان ياش تۇرۇپلا
我沒想過真麼早我會經歷這些痛苦
ئەڭ ئالىي ھۆرمەت بۈيۈك ئارزۇ ئۈچۈن ياقا يۇرتا سەرگەردان
為了偉大的夢想做了一個流浪者
بېسىلىۋاتقان ھەر قەدەمگە
تۇزلۇق تاماق سوغۇق كېچە ھەمراھ
走的每一步不會離開咸飯冷晚
ئانا يۇرت كۆزدىن يىراق سەرسان بولغان ھەر ئادەمگە
離開了家鄉孤獨生活的每個人
زەررىچە خۇشاللىق كۈلكە يۈزدىن غايىپ ئۇنىڭدىن
ئېغىر كۈن يوق ئەلۋەتتە بۇ ئالەمدە
微笑突然消失每時每分，這世界沒有這麼恨的痛苦
جېنىم ئانام جان دادام
كۈلۈمسىرسۇن
爸媽有一天一定會微笑
مۇساپىرلىق ئىچىدە ئاخىرى ئەمەلگە ئاشقان شۇ ۋەدەمگە
看著他鄉實現的承諾
Hook:KC-Zero
شاماللار ناتونۇش
گەرچە يۈزۈمنى سىيپاپ ئۆتكەن بولسىمۇ
風吹我臉但這風還是很陌生
بۇ بالىلار ناتونۇش
ياقا يۇرتتا مەن بىلەن قول بېرىشكەن بولسىمۇ
他們都是陌生人雖然我和他們握手打招呼
ھەممە ناتونۇش
گەرچە پورتمالغا قىزىل ۋاراق تولسىمۇ
口袋裡有紅紙也沒用，以為全部很陌生
ھەممە ناتونۇش
ئۆز ماكان بەك يىراقتا شۇڭا ھەممە ناتونۇش
家鄉里我很遠所以全都很陌生
VERSE2:ATLAN
‏ATLAN
ۋەدىلە قىپ قالدى ياقى يۇرىتتا مىنىڭ قەلبىمدە يەنە شۇ ئوت ئۇشقىنى بار
‏承諾了以後在心裡還是有那個火
قانچىلىك بولاتتى خۇشاللىق خەخنىڭ يۇرتىدا پۇل يانچۇق توشقىنىغا
‏會有多快樂，在人家的家鄉，錢口袋裡滿了
سىغىندىم سەن بالام قايتىپ كىلەمسە ھەر قىتىم ئانام تىلفۇن ئۇرغىنىدا
‏我想念你的孩子回來嗎，每次媽媽打電話的時候
سورىساڭ مۇساپىربىلىدۇ يىتەم دىكەن تۇغۇلغان ئۆزىنىڭ يۇرتىغا
‏你問的話會知道難民，出生在自己的家鄉。
ئىزدىدىم خۇددى مەن دىگىزدىن ئىزدىگەندەك
‏我就像找了
ياقى يۇرۇت بۇ دۇنيا سەن مىنى ئۆلدىگەندەك
‏一直以來這個世界就像你死一樣
شۇ نچە كۆپ ئىنسانلا ئارىسىدىن ماڭىلا كۈن مىگەندەك
‏就那樣沒有幾個良心的人當中每天
ياقى يۇرىت ئۆزەمنىڭ يۇرتىغا يىتەم دۇ ھسقىلدىم مىنى ئۆز كۆرمىگەندەك
‏我一直以來在自己的家鄉吃了好吃的，沒有看到我
غەم قايغۇ كىتەممەي يىنىمدىن بىشىمنى چۆرلىگەندەك
‏我不著急就在我身邊逃了
كۆشۈمنى پىشىرىپ يىغا ڭدا سۈرلىگەندەك
‏我想我的時候就像在哭一樣
ئۆشمىدى جىسمىم ياقى يۇرىتتا مىنىڭ يۈرۈگۈم قالدى شۇ تۇپىراقتا
‏我的身體一直在肩上，我的心就在找不到。
جان بالام دەيدىغان ئاتا ئانام يوق يۈرەكتىن ئۆتكىدەك سوغاغلا
‏親愛的父母在心裡像沒有說孩子的父母。
چاڭقىغان يۈرۈگۈم قانمايدۇ ئۇنىڭ قوينىدا زەم زەم بۇلاق بار
‏我的心不會碎，在他的懷抱裡有
مومام ئىيتىپ چۆچەكلە ئۇنى ئاڭلانمايدىغۇ قۇلاققا
‏奶奶唱的童話聽不到他
تۆكۈلۈپ تۇرىدۇ سېغىنىشىم ئۇنى ھەر بىر ئالغان ئېغىر نەپىسىمدە
‏我的思念使他受到了每一次的哀悼
مەجبۇر قىلىدىكەن ھايات بۇ تۇرمۇش سېنىڭدىن ئايرىلىپ كېتىشىمگە
‏他（她）不得不（他）說：“我要讓你離開這個生活”
ساڭى بوغان ھۆرمىتىم تاغ دەريا ئۇنى تەسۋىرلىگىدەك ئىتىشىمگە
‏我對薩熱的尊重，山的河流很難建造它
ئۈمۈدۈم دۇنيادىن ئايرىلغان چىغىمدا بىر پاچە يەرلىكنى ئىچىشىڭگە
‏我的願望是你離開世界的時候，你要喝一片地方