รอย
รอยแผลเก็บมันลึกข้างในจิตใจ
เนิ่นนานเท่าไรที่ฉันร้องไห้อย่างนี้
รอยยิ้มแต่ละวันมันรู้สึกดี
แต่มันจะมีใครรู้ฉันเป็นอย่างไร
ปิดบังความจริงเอาไว้ในใจ
อยากจะโยนทิ้งตัวลงนอน เพื่อลืมมันไป
ปล่อยให้หมอนซึบซับน้ำตาที่มีจนแห้งเหือดไป
ให้ราตรีมืดมนกลบกลืนรอยความเสียใจ
ให้พรุ่งนี้ฉันลืมตามาได้ พบกับใคร
สักคน..คนที่เข้าใจ..จริงจริง
รอยร้าว ยังบาดลึกไม่เคยจางไป
ต้องร้องไห้อีกสักแค่ไหน จะพอสักที
อยากลืมอยากลบอยากล้าง มันไป
ปิดประตูขังตัวเองไว้ จากสายตาใครใคร
อยากจะโยนทิ้งตัวลงนอน เพื่อลืมมันไป
ปล่อยให้หมอนซึบซับน้ำตาที่มีจนแห้งเหือดไป
ให้ราตรีมืดมน กลบกลืนรอยความเสียใจ
ให้พรุ่งนี้ฉันลืมตามาได้พบกับใคร
โว้ โว โว้....โว้ โว โว้....
ปิดบังความจริงเอาไว้ในใจ
อยากลืม อยากลบอยากล้างมันไป
ปิดบังความจริงเอาไว้ในใจ
ปิดประตูขังตัวเองไว้ จากสายตาใครใคร
อยากจะโยนทิ้งตัวลงนอน เพื่อลืมมันไป
ปล่อยให้หมอนซึ บซับน้ำตาที่มีจนแห้งเหือดไป
ให้ราตรีมืดมนกลบกลืนรอยความเสียใจ
ให้พรุ่งนี้ฉันลืมตามาได้พบกับใคร
สักคน..คนที่เข้าใจ..จริงจริง