ร้องเธอจงร้องมา... ให้นํ้าตา
ไหลรินจนชินและชา
เขาทำเธอเสียใจ... ไม่เป็นไร
ฉันเองก็เคยอ่อนไหว
ซบลงตรงไหล่... ฉัน อย่ากังวลอะไร
ฉันจะอยู่ตรงนี้ก่อน และจะไม่ไปไหน
จนกว่านํ้าตาเธอ... จะหายไป
จุดจบความรักมันก็เจ็บแบบนี้
ฉันก็เคยผ่านมา เคยเสียนํ้าตา
ให้กับรักลวง ๆ กับช่วงชีวิตที่โหดร้าย
ฉันเข้าใจ... จงร้องไป...
ปล่อยให้ความหวั่นไหว ในใจได้พักผ่อน
ทบทวนที่แล้วมา... ให้เวลา
นั้นคอยดูแลรักษา
เสียแล้วให้เสียไป... ไม่เป็นไร
แค่เพียงจดจำเอาไว้
ซบลงตรงไหล่... ฉัน อย่ากังวลอะไร
ฉันจะอยู่ตรงนี้ก่อน และจะไม่ไปไหน
จนกว่านํ้าตาเธอ... จะหายไป
จุดจบความรักมันก็เจ็บแบบนี้
ฉันก็เคยผ่านมา เคยเสียนํ้าตา
ให้กับรักลวง ๆ กับช่วงชีวิตที่โหดร้าย
ฉันเข้าใจ... จงร้องไป...
ปล่อยให้ความหวั่นไหว ในใจได้พักผ่อน
ร้อง... ฉันเข้าใจ
ปล่อยให้ความหวั่นไหว ในใจได้พักผ่อน
ร้องเธอจงร้องมา