อยากหนี ให้พ้นให้ลืมความหลัง
想要逃離以此忘卻過去
สิ่งที่ฝังอยู่ภายในใจเนิ่นนาน
那段銘刻於心已然良久的往事
แต่แล้ว ชีวิตทำไมต้องพบพาน
可是為什麼我的人生偏偏要遇見
กับเธอนั้น ที่ฉันเคยมีเยื่อใย
那個曾與我親密無間的你
ปวดร้าว ทุกครั้งที่เราต้องเจอกัน
每每相見之時情淒意切
แต่ละวันมันทรมานหัวใจ
日日令我的心飽受熬煎
สบตากี่ครั้งก็เป็นเหมือนคนใหม่
多少次目光交匯你都像是個陌生人
อยากจะไปให้ไกลไม่ต้องเจอกัน
想要遠遠離開如此便不必再相見
ไม่ต้องมาเจอหน้ากันเสียเลยดีกว่า
還是不必相見得好
ไม่ต้องมาเจ็บ ทนเห็นสายตาอย่างนั้น
不必心痛也無須忍受你那樣的眼神
เมื่อวันนี้ความรักของเราเป็นเส้นขนาน
時至今日彼此之間的愛已成了平行線
ฉันจะอยู่ตรงนี้ไปเพื่ออะไร
我留在此處又是為了哪般
ยิ่งรู้ยิ่งเห็นแล้วมันยิ่งตอกย้ำ
愈是了解愈是目睹愈是勉強自己
ยิ่งเจ็บช้ำกว่าการจากกันแสนไกล
較之於一刀兩斷更為心痛
เมื่อคนเคยรักทำตัวไร้หัวใจ
愛過的人表現得冷酷無心
เจ็บแค่ไหน ที่ใครจะต้อง ทนดู
只得忍受眼睜睜的旁觀何其之痛
ไม่ต้องมาเจอหน้ากันเสียเลยดีกว่า
還是不必相見得好
ไม่ต้องมาเจ็บ ทนเห็นสายตาอย่างนั้น
不必心痛也無須忍受你那樣的眼神
เมื่อวันนี้ความรักของเราเป็นเส้นขนาน
時至今日彼此之間的愛已成了平行線
ฉันจะอยู่ตรงนี้ไปเพื่อ อะไร
我留在此處又是為了哪般
ยิ่งรู้ยิ่งเห็นแล้วมันยิ่งตอกย้ำ
愈是了解愈是目睹愈是勉強自己
ยิ่งเจ็บช้ำกว่าการจากกันแสนไกล
較之於一刀兩斷更為心痛
เมื่อคนเคยรักทำตัวไร้หัวใจ
愛過的人表現得冷酷無心
เจ็บแค่ไหน ที่ใครจะต้องทนดู
只得忍受眼睜睜的旁觀何其之痛
เมื่อคนเคยรักทำตัวไร้หัวใจ
愛過的人表現得冷酷無心
เจ็บแค่ไหน ที่ใครจะต้องทนดู
只得忍受眼睜睜的旁觀何其之痛