Crush!

Crush!
ฟ้าเปลี่ยนไปเมื่อไร โลกทั้งใบ ไม่เหมือนดั่งเช่นเคย
และฉันเปลี่ยนไปเมื่อไร พอสักที หยุดหลอกตัวเองแบบนี้
ไม่อยากจะยอมรับเลย ว่าคนที่ฉันเคยเคยจะมอง ข้ามไปตลอดมา
อยู่ๆ ก็เกิดสนใจ อยากให้เธอยืนอยู่ตรงนี้ให้อยู่ในสายตา
Crush!
ก็ไม่รู้ว่าทำไม ทำยังไงก็ไม่หาย
ฉันเหมือนจะป่วย มันลบ ไม่ออก มันนึกถึงเธออีก
Crush!
ต้องฝืนใจมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งแทบทนไม่ไหว
อะไรมาดลใจให้ฉันไม่อาจเลิกคิดถึงเธอ
เมื่อก่อนก็เคยคิดเอง ว่าไม่มี ใครมาทำให้ใจของฉันต้องหวั่นได้
ยิ่งเป็นเธอยิ่งมั่นใจ ก็เธอไม่มีข้อไหนที่ฉันนั้นชอบ แต่
Crush!
ก็ไม่รู้ว่าทำไม ทำยังไงก็ไม่หาย
ฉันเหมือนจะ ป่วย มันลบไม่ออก มันนึกถึงเธออีก
Crush!
ต้องฝืนใจมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งแทบทนไม่ไหว
อะไรมาดลใจให้ฉันไม่อาจเลิกคิดถึงเธอ
เช้าบ่าย ทั้งวัน ตอน ดึก ทุกวัน หัวใจลอยไปที่ไหน มันลอยไปที่ไหน
บ้าบอ รึไง บ้าไป แล้วไง คิดถึงจนไม่ไหว มันแทบทนไม่ไหว
เผลอมองตา ในวันที่ฉันเจอความโดดเดี่ยวเธอเดินข้างฉันไม่พูด อะไร
แต่ใจข้างใน เกิดความสงสัยทำไมมันรู้สึกแปลก ราวกับฉันเกิดรักเธอ
Crush!
ก็ไม่รู้ว่าทำไม ทำยังไงก็ไม่หาย
ฉันเหมือนจะป่วย มันลบไม่ออก มัน นึกถึงเธออีก
Crush!
ต้องฝืนใจมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งแทบทนไม่ไหว
อะไรมาดลใจให้ฉันไม่อาจเลิกคิดถึงเธอ
เช้าบ่าย ทั้งวัน ตอนดึก ทุกวัน หัวใจลอยไป ที่ไหน มันลอยไปที่ไหน
บ้าบอ รึไง บ้าไป แล้วไง คิดถึงจนไม่ไหว มันแทบทนไม่ไหว