ทางกลับบ้าน

ในวันที่ใจ มืดหม่น วันที่ชีวิตหลงทางมาไกล
當心陷入陰暗生活流離已遠
ในวันที่ใจ วุ่นวาย ยิ่งทำให้คิดถึงบ้านเรา
當心陷入混亂愈發使我想家
จากมาตั้งนาน ไกลแสนไกล
這麼久以來走了好遠
เมื่อไหร่ความฝันจะเป็นจริง หรือที่ฝันใฝ่ไม่มีจริง
何時夢才能成真還是說是夢就不會有真

我明白每個人都有他踏上旅途的緣由
เข้าใจว่าคนทุกคน ย่อมมีเหตุผลของการเดินทาง
可我的心就是空虛因期望之事遙不可及
แต่ใจฉันยังอ้างว้าง เมื่อสิ่งที่หวังนั้นยังไกล
一顆心漂流不定誰，又是誰
หนึ่งใจล่องลอย กลางผู้คน ที่ก็ไม่รู้ใครเป็นใคร
可一個人也要繼續走下去
หนึ่งใจที่ยัง ต้องเดินไป
跌倒時會想起父親受挫時會想起母親
เมื่อไหร่ที่ล้มยังคิดถึงพ่อ เมื่อไหร่ที่ท้อยังคิดถึงแม่
也還是會遵守承諾
และยังคงทำตามคำสัญญา
哪天我能追上夢想了
ชีวิตเมื่อทำได้ตามความฝัน
我可能就會回去把它交給你們
วัน นั้นฉันคงได้กลับ เอาฝันนั้นไปฝาก
隨著思緒飛舞

漫無目的地飛著
ปลิวไปตามกระแสใจคน
最終的坦誠毫無意義
ยังเคว้งคว้างและไร้จุดหมายมืดมน
這被欺騙的世界多麼殘酷無情
ความจริงใจสุดท้ายไม่มีความหมาย
可能這就是命運上天早已註定
โลกที่มันลวงหลอก มันช่างโหดร้าย
但還是會想起父親受挫時會想起母親
หรือมันอาจเป็นโชคชะตา ที่ฟ้าได้กำหนดเอาไว้
也還是會遵守承諾

哪天我能追上夢想了
และยังคงคิดถึงพ่อ เมื่อไรที่ท้อยังคิดถึงแม่
我可能就會回去帶它回去問好
และยังคงทำตามคำสัญญา
路或許還很長
ชีวิตเมื่อทำได้ตามความฝัน
但我不會氣餒夢肯定會實現
วันนั้นฉันคงได้กลับ เอาฝันไปกราบเท้า
當心陷入陰暗生活流離已遠
แม้หนทางมันจะยังห่างไกล
但我還能戰鬥多累都能堅持
ฉันจะไม่ถอดใจ วันนั้นต้องเป็นจริง
夢想或許虛無縹緲

但希望無限即使一人無懼風霜
ในวันที่ใจมืด หม่น วันที่ชีวิตหลงทางมาไกล
แต่ใจฉันยังสู้ไหว จะเหนื่อยแค่ไหนยังเดินต่อ
สิ่งที่ฝันใฝ่อาจเลื่อนลอย
แต่ว่าความหวังยังยิ่งใหญ่ หนึ่งใจที่ยัง ต้องเดินไป